υποαερισμός

ο, Ν

ιατρ. ελάττωση τού όγκου τών αερίων που ανταλλάσσονται με την αναπνοή μεταξύ τού αίματος και τών πνευμονικών κυψελίδων, ελάττωση η οποία δημιουργεί υποξαιμία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + αέρας + -ισμός*. Η λ. είναι αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. hypoventilation].